- miękczyć
- глаг.• размягчать• смягчать* * *miękcz|yć\miękczyćony несов. смягчать* * *miękczony несов.смягча́ть
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
miękczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, miękczyćczę, miękczyćczy, miękczyćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować, że coś staje się miękkie, traci twardość, sztywność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Słońce miękczy asfalt … Langenscheidt Polski wyjaśnień
miękczyć — ndk VIb, miękczyćczę, miękczyćczysz, miękcz, miękczyćczył, miękczyćczony 1. «czynić miękkim» Miękczyć skórę na buty przez moczenie. przen. «czynić łagodnym, pozbawiać surowości, bezwzględności; skłaniać do ustępstw; wzruszać» Miękczyć czyjeś… … Słownik języka polskiego
miękczenie — ↨ miękczenie się n I rzecz. od miękczyć (się) … Słownik języka polskiego